iltifat gölgeye
seyredecek bir düş bulamadım
ey sabahla mümkün gölge
benden bu karanlığın sebebi denize, hem çöle
eli oluyor bana benzeyen siyahın, başı var
ya kirpikleri durmadan uzayan güneşte..
ey üveyim bile olamayan sadık
seninle serinler mi toprak, serinliyor işte..
bir gerçek arıyorum vehimler içinde beyhude
bir düş, erişemeyim ilmine
ağaçta seyirmeler
tılsım oturur ellerimin budağına yaprak derim
değil aydan bahardan
savururum ıtırın buğusunu cevherdeki mermerden çektim
kendiyle boğuşan içinmiş soluk
suyumu çağıltanım ya ne olduğumu bilemedim..
toprak yeğdi tohuma, güneş yer meyvelerim
yerliyim dedim hem gökteydi evim
köküm hem dalım hem gövdem nerede başlar seçemedim
kendiyle boğulan içinmiş boşluk
unuttum hepsini, ağaca benzer gibiyim
kitap-lık, mayıs 2006
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder