hatırlarsın kendini de yola durursun sonra
dağlar, adalar
aksar zaman deniz ile orman arasında
sayarsın ânı, sabır zehir biriktirir aklına
zannındır tutarsın ipi
dersin taştır döker kahrını kumsala
ne çok isim kulağında, ne çok arzu
güdemezsin benlerini hâlâ
kime desen kendini, yalnızsın oysa
denizin üstü gümüş
ışıldar orman akşamın şavkında
aksıyor zaman
şuncacık yerde dönüyor dünya
kitap-lık, eylül 2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder