tramvayda arzu

sandala binsem çeksem kürekleri deniz
benim çölüm mavi

çürüsem ben nemli nemli ekşisem ah ölmenin ne güzel var şekilleri
ne güzel kopar kolumu omzumdan ayıran o son damar
ben çekerim
ölüm bırakır kürekleri

çölüm evet hem deniz hem mavi
                          derken hayat karıştırır istanbul insana ve vıcık
                          birbirine geçer tramvayda şehrin semtleri
                          yetersiz bakiye uyarısı ne bileyim telefonlar ambulanslar sesleri
ne güzel kopar kolumu omzumdan
insem bu durakta binsem sandala çeksem ölsem kürekleri